Ola Kizzy,

kijk! Je kan van alles over die Rotterdammerts zeggen (bijvoorbeeld dat ze die verrekte hofpleinfontein al inspringen als ze een halve finale van een spek-en-bonen-competitie winnen), maar lekkere vragen verzinnen kunnen ze wel. Je vroeg me in jouw brief namelijk naar mijn ongezouten mening over babyshowers (dank ook voor die naam Franz Schauer). Lekker zeg. Daar gaan we.

“Nee hoor schat, wij doen toch zeker niet mee aan al dat Amerikaanse commerciële gedoe!?”, zegt ze, inderdaad met een verwarrende combinatie van een uitroepteken en vraagteken. Tip van Tim: als je die combinatie in de stem van je vrouwelijke wederhelft denkt te bespeuren, wees dan alert. Want de wegen van God zijn dan misschien wel ondoorgrondelijk, in vergelijking met die van een vrouw (en zeker aanstaande moeders) is onze Schepper een compleet open boek. Over God gesproken; hoe zou hij dat hebben gedaan met de babyshower van kinneke (leuk woord) Jezus? Toch lastig uitleggen waarom je bij de groep uitgenodigde intimi staat, na zo’n onbevlekte ontvangenis. Of was Jozef z’n tijd ver vooruit en deed hij niet zo moeilijk over co-ouderschap?

G*dver, ik wijd weer uit. Mijn mening over babyshowers (los van het feit dat vrouwen dus vaak zeggen dat ze het niet willen maar stiekem wel). Laten we even eerlijk met elkaar zijn: behalve de aanstaande moeder en de gezellige organisator van de ‘shower’, heeft toch niemand zin in die heisa! Ik bedoel, luiers passen, olvarit proeven en oude babyfoto’s bekijken, dat kan toch altijd nog als je later lichtelijk seniel in Huize De Laatste Adem zit. Je leest mijn mening vast heel subtiel tussen de regels door nu he? Precies, prima die babyshowers, maar laat mij (en andere vaders die zichzelf nog ergens enigszins serieus proberen te nemen) er lekker buiten. Om over gender reveals nog maar te zwijgen.

Want what the fuck is dat nou weer? Denk je het als kerel een beetje oké te doen door zogenaamd in het diepste geheim met de hartsvriendin van je meissie de datum van de babyshower af te stemmen, krijg je ineens weer zo’n jankerige term om je oren gesmeten. Gender reveal. Kom op jongens, of meisjes dus, dat is toch niet van deze tijd!? (Yep, dit keer gebruik ik hem zelf, die alarmerende combinatie van leestekens). Gender reveal. Sta je dan met een confettikanon in je klauwen, nou nou wordt het roze of blauw? Trillend met een taartmes in de aanslag in volle spanning welke kleur de botercrème van je dripcake heeft. Wat staat ons in godsnaam nog meer te wachten joh? Dat je straks met je hele revealcrew dartpijltjes staat te gooien op een door je schoonvader in elkaar geknutseld Pop the Belly-bord met ballonnen met gekleurde confetti? Of dat je als fitnesspapa zakjes gekleurd poeder onder je barbell plakt en hem dan lekker laat stuiteren? Shit. Je gaat me toch niet zeggen dat we al zover zijn toch?

Afijn, een beetje antwoord op je vragen Kizzy? O nee, ik ben er eentje vergeten. Je vroeg me ook of de babyshower voor vaders in spé misschien een andere naam zou moeten krijgen. Geen idee joh. Doe maar gewoon een naam die als een goed genoeg excuus klinkt om de kroeg in te gaan. Dan vind ik het wel best.

Zo mijn voorraadje cynisme en onuitputtelijke bron van sarcasme en bitterheid is weer voor even geleegd. Tijd voor serieuze zaken. Nick, ouwe hoffonteintenspringer, het is weer de tijd van jouw feest der feesten. Het Songfestival. Geef ons eens een inkijkje in de editie van dit jaar. Wat worden hits? Wat de grootste flop? Wie neemt er een lijntje in de greenroom en welke outfits bepalen de nieuwste modetrends voor onze H&M generatie? Have fun.

Groet,
Tim