Alaaf Nick,

ja natuurlijk baal ik daarvan. De vraag stellen, is hem beantwoorden. Kanttekening: in alle andere gevallen blijft dit laatste natuurlijk vooral een met-spek-en-bonen-statement. Maar je snapt, als fervent voorvechter van het behoud van de Hollandsche tradities en met de elfde van de elfde nog vers in het geheugen, stromen mijn tranen nog dagelijks tot onder de rivieren. ‘Mijn hart huilt’, sprak opperbouwer Theo in Boemeldonck poëtisch.   

Kijk, ze hebben het over de ic’s, saturatie, beademingsapparaten en maandenlang revalideren. Ze praten over faillissementen en besmettingen. De cijfers vliegen je om je mondkapje. Gister hoorde ik in het airfryerpad van de Blokker ook iemand fluisteren: ‘In India daar hebben ze niet eens mondkapjes, das pas erg.’ En natuurlijk, in India is het vast ook erg. En vraiment, naar de Blokker gaat niemand voor z’n plezier. Maar waar je ze niet over hoort? Alsof ze het met elkaar hebben afgesproken. Carnaval godnondeju. 

Oké, even zonder dollen en overdreven vergelijkingen. Maar het is simpelweg gewoon dat ene feest in het jaar waar ik naar uitkijk. Het zijn de dagen van vrijheid, van gelijkheid en vooral van het vieren van het leven. Van de boel de boel. Van broederschap. Even de dagelijkse sleur achter je laten en zwalkend in optocht naar je hoogtepunt. Nu hoor ik je zeggen: ‘Hoe dan? Je woont in Delft ver boven de rivieren.’ Klopt, desalniettemin is carnaval onoverkomelijk voor mij. En wel hierom.  

De oervariant van het Nederlandse levenslied. De springplank voor rasartiesten. De inspiratiebron voor de échte singer-songwriters onder ons. Potdomme, naar verluidt schijnt zelfs ‘Strawberry Fields Forever’ stiekem gewoon een goedkope rip-off te zijn van de kraker ‘Voor altijd arebeie’ van Sint Willibrord & De Mierenneukers uit 1964. Wat dacht je overigens van legendes als Jan Boezeroen, Corrie van Gorp en Ronnie Bierman met zijn klassieker ‘Loe d’r ligt een lijster in de la’? Alliteratiekunst van de hoogste klasse. Nick ik weet dat Arie Ribbens voor jou is, wat Nico Haak voor mij is, dus laat ik ook nog even noteren: ‘He jongens, de obers hebben paaaauzzuhh…’ Doe jij de trombone?

Muziek check. Maar weet je wat ik nog meer mis als een Achterhoeker met een carbid-schiet-verbod? De kans om eindelijk eens echt mezelf te kunnen zijn. Aan te kunnen trekken wat ik wil. Om als een AliExpress sumoworstelaar met zo’n ventilatortje onder je oksel dat net niet genoeg lucht je opblaaspak inblaast, een zooi boswandeling achterover te kiepen. Of om als verzopen strompelende eenzame clown op de laatste dag tegen een uur of twaalf in de zeikende regen op m’n plaat te gaan in de schemering van een lantaarn langs de Voldersgracht. En meer van die hoogtepunten. God, laat ik het niet eens hebben over mijn aspiraties als Prins Timotheus de zestiende van Kabbelgat. Waar kan ik solliciteren?

Snap je nou waar het om draait? We kunnen wel zeuren over corona, vaccins en complottheorieën. Over dat we van elkaar vervreemden. Over dat de economie. Maar daar gaat het niet om. Het gaat om vrijheid Nick. En weet je wat voor vrijheid zorgt? Carnaval. Nee wat zeg ik, carnaval ís vrijheid. Vrijheid is leven. Leven is carnaval. En ik ben graag cynisch.

Waar ik ook al zo naar uitkijk… kerstmis lockdownstijl. Nu al zin in. Wat jij Juliet? 

Tim