Bonjour Timotheus,

deze brief schrijf ik met een berg veren in de sterkste spier van mijn lichaam. Waarvoor dank. Om eerlijk te zijn weet ik niet precies welke spier dit in mijn geval is, maar ik heb ooit iemand horen zeggen: “Beter een pik vol veren, dan pek en veren.” Een verhelderende bijdrage waar ik me graag bij aansluit. Oh-zo troebel daarentegen is de wereld waar je mij naar vraagt: de wereld van complottheorieën. Achterdocht, kwaadaardigheid, samenzweringen en grootschalig bedrog. En dat is allemaal nu gaande. Hier. Op dit moment. Om ons heen. Zie je dat dan niet? 

Toch wil ik in deze brief een lans breken voor de complotdenkers. Ze worden dikwijls als gekkies bestempeld, omdat ze als geobsedeerde dorpsgekken in een voor hen grijs gebied zitten te wroeten. Trouwens, is grijs wel echt de kleur zoals het gros van de wereld het kent? Of is het stiekem een codewoord dat is vastgesteld door de Illuminati terwijl ze, gehurkt bij een volle maan al weerwolvenbloed drinkend in de bossen van Wisconsin, het lichaam van John F. Kennedy opvraten. Wie weet? Nou, zij dus. 

Oké ik liet me even meeslepen. Terug naar de realiteit. Mijn realiteit: het is zondagmiddag en ik zit hier op camping Ginkelduin een lekker briefje te typen naar jou. Een ontnuchterende omgeving wanneer je je probeert in te leven in de wereld van complottheorieën, terwijl buurman Hans uit Dinxperlo met een toilettas onder zijn arm voorbijfietst. Ik zwaai vriendelijk naar hem, terwijl hij dus over de platte aarde fietst, met een heelal als hologram en de podcast van Lange Frans over de nep-democratie als soundtrack. Daarvan vind ik overigens het laatste het meest zorgwekkend. Een Amsterdamse kruising van een rapper en volkszanger die in gesprek is met een soort gespierde salamander en zegt: “Elke dag dat Obama president is geweest, heeft hij op een knop gedrukt om een drone-aanval uit te voeren.” 

….. (20 minuten en 354 losgeslagen opmerkingen verder). Ik denk dat complotdenkers graag in een selectief groepje willen zitten. Een clubje mensen die elkaar beamen. Ze zien iets wat anderen niet zien, dat maakt hen bijzonder. Daar zit ook de meerwaarde in: saamhorigheid. Ik-zie-ik-zie-wat-jij-niet-ziet voor volwassenen. Maar dan plotseling wel elke keer iets nieuws bedenken wanneer de ander het heeft geraden en heeft ontkracht. 

Het zijn overigens niet allemaal waanzinnigen, sommigen kunnen we wellicht scharen onder oprechte kritische denkers. Hen zou ik eens willen vragen om ook kritisch en open naar de eigen bronnen te kijken. Pas wanneer er dan een gesprek ontstaat, verandert het doorgaanse cynisme van de complotdenker in een mogelijk idealisme. Cynisme is immers de makkelijkste houding ooit: het kan meevallen of je hebt gelijk. 

Maar goed, te filosofisch worden staat me niet. Dus laat ik maar een slappe grap vertellen. Ik zag onlangs een veelzeggende kreet staan op een pagina van flat-earth-fanatiekelingen: “we have fans all around the world.” Kijk dan heb je zelfspot. Onbedoeld ronduit hilarisch toch? Waar het mij om gaat, is dat we aan het eind van de ratrace op deze aardkluit, elkaar opzoeken, vinden en ruimte geven. De één doet dit met een magische cape aan al dansend rond een kampvuur met een zelfgemaakte toverstaf in de hand. De ander duikt diep in het internet-of-things op zoek naar bewijs dat Jan-Peter Balkenende samen met Bush achter 9/11 zat. Maar zolang de één de ander ziet en ruimte biedt, wint bij mij nog altijd het optimistische gevoel dat het goed gaat komen. 

Overigens hebben jij en Lange Frans wel iets gemeen. Jullie staan allebei zo nu en dan op een podium om muziek te maken. Hij in dat vinex-Amsterdamse accent van hem. Jij als een Delluvenaar. Maar wat voel je als je op het podium staat en het slaat aan of juist niet? Wat voor type showman ben jij eigenlijk?

Tabee,

Nick